Σέκερης, Παναγιώτης

Έλληνας φιλικός (Τρίπολη 1785 - Ναύπλιο 1846). Σπούδασε στη Δημητσάνα, αλλά έζησε κυρίως στην Κωνσταντινούπολη, όπου άνοιξε - σύμφωνα με οικογενειακή παράδοση - εμπορικό οίκο, επεκτείνοντας την οικονομική του δραστηριότητα ως την Οδησσό και τη Μόσχα. Στις εμπορικές υποθέσεις, αλλά και σε ζητήματα εθνικής προπαρασκευής, ο Σ. μύησε και τους δύο μικρότερους αδελφούς του, τον Αθανάσιο (τον οποίο εγκατέστησε στην Οδησσό) και το Γεώργιο (τον οποίο έστειλε στο Παρίσι για να εκπαιδευτεί στα στρατιωτικά). Στις 5 Μαΐου 1818 ο Σ. μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από το συναρχηγό της οργάνωσης Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο (ο Ξάνθος μύησε τους δύο αδελφούς του Σ.). Μετά το θάνατο του Νικόλαου Σκουφά ο Σ. πέρασε στην τριανδρία της Αρχής της Φιλικής (με τα στοιχεία A-K). Μετά την έκρηξη της Επανάστασης ο Σ. αναγκάστηκε να φύγει εσπευσμένα από την Κωνσταντινούπολη για την Οδησσό, απ’ όπου ενίσχυσε τους επαναστατημένους συμπατριώτες του με χρηματικά κυρίως μέσα. Το 1830, μετά την κάθοδο του Καποδίστρια στην Ελλάδα, επαναπατρίζεται και ο Σ., αναλαμβάνοντας τις θέσης του τελώνη πρώτα στην Ύδρα και έπειτα στο Ναύπλιο. Σημαντικό ενδιαφέρον για την προεπαναστατική προπαρασκευαστική περίοδο παρουσιάζει το αρχείο του Παναγιώτη Σ. (σήμερα φυλάσσεται στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδας), το οποίο περιέχει υλικό σχετικό όχι μόνο με τη δράση του ίδιου του Σ., αλλά και των άλλων φιλικών, καθώς επίσης και με την ιεράρχηση, την τάξη και την οργάνωση γενικά της Φιλικής Εταιρείας. Ο Παναγιώτης Σέκερης υπήρξε κορυφαίος φιλικός.